رشد بحرانی باکتریهای سولفوره ارغوانی تحت شرایط رقابتی در برکه های تثبیت فاضلاب و تأثیر آن بر کارآمدی فرآیند تصفیه فاضلاب

باکتریهای ارغوانی قادرند از نور خورشید به عنوان منبع انرژی برای رشد و تکثیر خود استفاده کنند. نظر به اینکه این باکتریها قادر به استفاده از آب به عنوان دهنده هیدروژن نیستند، نیاز به دهنده های احیاشده هیدروژن مانند h2s ، h2 یا ترکیبات آلی دارند. در نتیجه در فرآیند فتوسنتز آنها اکسیژن حاصل نمی گردد. آنها باکتریهای ویژه آب هستند و در سطح گسترده ای در منابع آب یافت می شوند. با توجه به تأثیر به سزای رشد بحرانی این گونه باکتریها بر عملکرد برکه های طبیعی تصفیه فاضلاب که از جمله تأسیسات معمول تصفیه فاضلاب در ایران به شمار می روند، بررسی دلایل بروز این پدیده و عوامل مؤثر بر آن از اهمیت زیادی در طراحی و بهره برداری بهینه این گونه تأسیسات برخوردار است. در این مطالعه دلایل رشد باکتریهای سولفوره ارغوانی در برکه های تثبیت فاضلاب بررسی شد. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مؤثر در رشد باکتریها نظیر bod، cod، اکسیژن محلول، دما و سولفید هیدروژن به طور ماهانه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که باکتریهای سولفوره ارغوانی در دو دوره زمانی بروز نمودند که اولی در اواسط تابستان (در برکه اختیاری اول) و دومی در اوایل زمستان (در برکه اختیاری سوم) بود. این رشد به دلیل غلظت کم اکسیژن محلول در برکه های اختیاری که به علت بالا بودن بار آلی ورودی و سولفید هیدروژن می باشد، باکتریهای سولفوره ارغوانی بر جلبکها غلبه نمودند. غلظت اکسیژن محلول به پارامترهای متعددی نظیر بار آلی ورودی، شرایط آب و هوایی، فعالیت جلبکها و غیره بستگی دارد. در این مطالعه بار آلی ورودی به عنوان مؤثرترین عامل در رشد باکتریهای سولفوره ارغوانی شناخته شد.